او از شش سالگی نواختن این ساز را آغاز و در ده سالگی به عنوان یک نوازنده کامل تنبور شناخته شد.
مرادی نزد استادان برجسته تنبور همانند سید ولی حسینی، سید محمد علوی و دیگر استادان بنام این ساز در کرمانشاه به تکمیل هنر پرداخت و در سن سی سالگی نواختن تمامی ۷۲ مقام موسیقی مقامی کرمانشاه را با تنبور آموخت و از سال‌های اولیه دهه پنجاه زندگی حرفه‌ای خود را آغاز کرد که از آن زمان تاکنون موفق به دریافت جوایز مهمی از جشنواره‌های ایرانی شده‌است.
از مرادی اجراهای متعددی ثبت و ضبط شده است که از جمله مهمترین آنها می‌توان به آلبوم مشترک او با کیهان کلهربا عنوان در آیینه‌‌آسمان اشاره کرد. این آلبوم به صورت کنسرت در آمریکا اجرا شده بود.
او همچنین کنسرت‌هایی با پژمان حدادی، نوازنده نام‌آشنای سازهای کوبه‌ای به صحنه برد که حاصل آن انتشار دو آلبوم مهر و ماه یک و دو است.
انتشار آلبوم مهتاب و پاییز از دیگر کارهای مرادی است که با همراهی اردشیر کامکار(مهتاب) و و کوروش مرادی و نیز سیامک جهانگیری(نی) در آلبوم پاییز همراه بود. او علاوه بر تنبور نوازی از صدایی پخته و ذوقی پرورش یافته برخوردار است و عمری است که در جهت ثبت و ضبط و انتشار روایت‌های اصیل موسیقی کردی تلاش کرده است و در شناخت و درک نغمه‌های اصیل موسیقی مناطق کرد‌نشین کارشناسی تمام عیار به شمار می‌رود و مورد ارجاع بسیاری از موسیقی‌دانان در داخل و خارج کشور است.
او را باید از معدود نوازندگان و خنیاگران موسیقی نواحی به شمار آورد که درکی عمیق از موسیقی ردیفی هم دارد.
از جمله تلاش‌های مرادی سعی در ساخت مکانی برای تنبور در منطقه کرمانشاه است که هنوز توفیقی نیافته است.
او به عنوان تک نواز تنبور سبک منحصر به فردی دارد که او را از دیگر نوازندگان این ساز متمایز کرده‌است.
